Dyslexia

Pengenalan

Disleksia berasal dari perkataan Yunani iaitu “DYN” bermakna susah, dan “LEXIA” bermakna tulisan. Disleksia bukannya satu penyakit, tetapi merupakan salah satu gangguan dalam pembelajaran yang biasanya dialami oleh kanak-kanak. Lazimnya, masalah pembelajaran yang dihadapi adalah seperti membaca, menulis, mengeja, dan kemahiran mengira. Oleh itu dyslexia merujuk kepada mereka yang menghadapi masalah untuk membaca dan menulis walaupun mempunyai daya pemikiran yang normal.

http://tokoalkes.com/blog/disleksia-adalah

Mereka yang mempunyai Disleksia bukannya menghadapi kecacatan malah sebahagian daripada orang-orang yang terkenal juga mempunyai disleksia. Sesetengah mereka yang mempunyai keadaan disleksia mempunyai kesukaran untuk menyebut perkataan yang panjang, dan ada yang sukar mempelajari turutan seperti nama bulan, dan sifir. Setiap orang dengan disleksia mempunyai masalah yang tidak serupa dengan orang lain dengan disleksia.

Masalah Disleksia adalah berbeza dengan Afasia, yang merupakan sejenis penyakit yang disebabkan oleh kerosakan saraf otak, dengan itu akan melumpuhkan kebolehan seseorang untuk berkomunikasi.

Kanak-kanak yang mengalami disleksia bukanlah tergolong dalam golongan yang bodoh. Daripada kajian-kajian mendapati mereka mempunyai tahap kecerdasan intelektual yang normal dan tidak mempunyai masalah pendengaran dan penglihatan. Ibu bapa mempunyai banyak pilihan untuk memberi pendidikan berterusan kepada anak-anak dengan memilih menghantar mereka ke sekolah biasa yang mempunyai kelas khas disleksia seliaan JPN atau mendapatkan nasihat daripada JKM untuk menghantar anak-anak ke Pendidikan Khas. Kanak-kanak ini akan diberikan bimbingan dengan betul untuk berdikari tanpa memerlukan bantuan ibu bapa apabila dewasa.

Definisi

Disleksia, atau gangguan membaca dicirikan oleh kesukaran belajar membaca dengan lancar dan dengan kefahaman yang tepat walaupun kecerdasan individu tersebut normal atau melebihi purata. Ini termasuk kesukaran dengan kesedaran fonologi , fonologi penyahkodan, kelajuan pemprosesan, coding dgn sistem ejaan , pendengaran ingatan jangka pendek , kemahiran bahasa / kefahaman lisan, dan / atau penamaan pesat.

Di peringkat antarabangsa, disleksia tidak memiliki definisi tunggal, bagaimanapun ia diterima secara umum sebagai gangguan kognitif yang berkaitan dengan membaca dan bersuara. Lebih daripada tujuh puluh nama yang berkaitan yang digunakan untuk menggambarkan manifestasinya, pencirian atau sebab-sebab.

Persekutuan Neurologi Dunia mentakrifkan disleksia sebagai “gangguan yang ditunjukkan melalui kesukaran dalam pembelajaran untuk membaca walaupun menerima arahan konvensional, kecerdasan yang mencukupi dan peluang sosiobudaya”. Dyslexia juga boleh berlaku akibat kerosakan otak seperti berikut; ia juga biasanya dikenali sebagai Alexia, ia termasuk disleksia permukaan, disleksia semantik, disleksia fonologi, dan disleksia dalam. Dyslexia permukaan yang berlaku, sebagai salah satu bentuk disleksia, timbul selepas kerosakan otak pada orang yang boleh membaca sebelum ini dan mengakibatkan ralat sebutan yang menunjukkan kemerosotan laluan leksikal. Banyak definisi berasaskan simptom disleksia mencadangkan pendekatan neurologi.

Ciri-ciri penghidap Dyslexia

•  Selalunya dikesan pada peringkat awal persekolahan kanak-kanak.
• Lambat membaca dan mempunyai tulisan tangan yang buruk.
• Ketika membaca, sering mengurang dan menambah pada sesuatu perkataan.
• Sering keliru dengan sesuatu perkataan pada huruf-huruf tertentu contohnya ‘b’ dianggap ‘d’ dan ‘p’ dianggap ‘q’.
• Perhatian mudah terganggu atau gagal untuk menghabiskan sesuatu kerja hingga habis.
• Cenderung menjadi seorang yang impulsif atau sering mengikut perasaan sendiri tanpa memikirkan orang lain.
• Sering berlaku di kalangan lelaki.
• Kerap berlaku di kalangan pasangan kembar, kanak-kanak yang lahir tidak cukup bulan, anak-anak yang lahir daripada ibu yang sudah berumur, dan kanak-kanak yang pernah mengalami kecederaan pada kepala.
• Masalah disleksia boleh berlanjutan sehingga dewasa.

 

Punca disleksia

Doktor pakar dan penyelidik tidak pasti punca disleksia. Namun, punca disleksia dipercayai merupakan akibat daripada cara kerja otak yang berbeza daripada keadaan yang normal.  Beberapa bukti menunjukkan kepada kemungkinan bahawa keadaan ini diwarisi. Apabila ujian imbasan dijalankan ke atas penghidap disleksia, didapati mereka yang menghadapi disleksia bukannya mengalami kecederaan atau kerosakan di bahagian otak tetapi cara otak mereka beroperasi berbeza daripada orang yang bukan mengalami disleksia. Perbezaan ini mungkin disebabkan oleh kecacatan pada otak yang berlaku semasa dalam kandungan ataupun daripada kemalangan.

 Faktor genetik/ keturunan

Saintis Belanda dilaporkan dalam jurnal Dyslexia bahawa disleksia merupakan masalah pembelajaran yang berkemungkinan besar diwarisi yang mempunyai kerangka genetik yang rumit.  Lebih daripada sepuluh tahun yang lalu,  ahli-ahli sains telah mengenal pasti beberapa calon genetik yang boleh menyumbang kepada kecenderungan disleksia.

Faktor keturunan juga dikatakan sebagai salah satu punca disleksia. Kajian perubatan di barat mendapati kanak-kanak penghidap disleksia mempunyai latar belakang keluarga yang ada turut mempunyai penghidap sindrom berkenaan. Kemungkinan punca ini boleh diwarisi yang membezakan adalah darjah keterukannya. Terdapat kajian yang dijalankan telah membuktikan disleksia disebabkan oleh kromosom 15.1 dan 16 yang boleh diperturunkan secara turun-temurun. Hal ini telah dibuktikan oleh Hallgren (1970) yang membuat kajian keatas 12 kes pasangan kembar monozygote dan mendapati kesemua keluarga 12 kes tersebut menghadapi masalah dalam bacaan dan ejaan semasa zaman kanak-kanak. Hallgren juga mendapati bahawa masalah disleksia banyak dihadapi oleh kanak-kanak lelaki berbanding kanak-kanak perempuan dengan kadar 3 : 1 atau 2 : 1. Menurut beliau, hal ini disebabkan oleh orang lelaki lebih banyak memikul tanggungjawab berbanding orang perempuan.

Selain daripada itu, simpton disleksia juga dihadapi oleh keluarga yang menggunakan tangan kidal. Perkara ini adalah berteraskan pendapat John Bradford ( 1999 ) dalam Kassan dan Abdullah ( 2010 ) yang menyatakan bahawa orang tua yang disleksia tidak secara automatik menurunkan gangguan ini kepada anak-anaknya atau anak kidal yang dikenalpasti disleksia tetapi menjadi antara punca masalah disleksia. Berdasarkan penelitian yang dilakukan di Amerika, 80 peratus daripada seluruh subjek yang diteliti mempunyai sejarah atau latar belakang anggota keluarga yang mengalami masalah pembelajaran dan 60 peratus daripadanya adalah kidal. Hal ini turut diakui oleh seorang ahli psikologi Amerika sekitar tahun 1920-an bernama Orton yang mengemukakan perkara yang sama di mana kanak-kanak yang mengalami masalah ini cenderung untuk menggunakan tangan kidal di dalam Pumfrey P. D. dan Reason R.( 1991 ) serta Orton S.T ( 1926 ).

Disleksia pemerolehan : Sebilangan kecil orang yang mempunyai disleksia adalah berpunca daripada keadaan selepas mereka dilahirkan. Punca-punca yang paling biasa bagi disleksia jenis ini adalah kecederaan otak, strok atau beberapa jenis trauma yang lain.

Menurut National Health Service, kanak-kanak disleksia mengalami kesukaran membaca dan menulis atas sebab kemerosotan pemprosesan fonologi. Contohnya,

Apabila kita mendengar perkataan “perpustakaan”, kita mendengarnya secara keseluruhan. Kami tidak perlu memecahkan perkataan ke dalam fonem /per/pus/ta/ka/an/, kemudian mencantumkan fonem sekali lagi untuk memahaminya. Namun, kanak-kanak disleksia akan mengalami masalah ini.

Masalah pendengaran dalam kalangan kanak-kanak boleh berlaku sejak dilahirkan. Dalam tempoh lima tahun pertama selepas dilahirkan, seseorang kanak-kanak yang sering mengalami selsema dan jangkitan kuman pada bahagian tenggorok, boleh mempengaruhi pendengaran dan perkembangannya dari semasa ke semasa hingga boleh menyebabkan kecacatan. Keadaan ini hanya dapat dipastikan melalui pemeriksaan intensif yang terperinci daripada doktor pakar. Masalah pendengaran yang dihadapi sejak dilahirkan akan menyebabkan otak yang sedang berkembang akan sukar menghubungkan bunyi atau suara yang didengar dengan huruf atau kata yang dilihatnya. Padahal, perkembangan pendengaran berkait rapat dengan perkembangan kemampuan bahasa yang akhirnya menimbulkan masalah jangka panjang, terutama jika disleksia ini tidak ditangani dengan segera khususnya daripada doktor pakar

 

Pemakanan

Berdasarkan beberapa penyelidikan, kajian dan penemuan terdapat beberapa unsur penyedap makanan yang boleh mempengaruhi atau mengganggu fungsi otak dan seterusnya menyebabkan masalah pembelajaran kerana bahan penyedap makanan tersebut terdapat pencemar atau racun. Antaranya ialah :

1. Salicylates yang boleh ditemui dalam buahan, sayuran, kacang, teh kopi bir dan anggur serta ubat-ubatan.
2. Amines yang digunakan untuk memproses pemecahan protein dan ditemui terkandung dalam keju, coklat, anggur, bir, tempe dan lain-lain.
3. Bonzoates yang boleh ditemui dalam buahan, sayuran, kacang, kopi dan lain-lain lagi.
4. Monosodium glutamate(MSG) yang kini banyak terkandung dalam makanan segera seperti perencah, kicap, maggi, keropok serta banyak lagi makanan segera.
5. Laktose yang sering terdapat di dalam susu lembu serta 6. Glutamate yang banyak terdapat pada tomato, keju, cendawan, sos dan estrak daging, Kassan dan Abdullah, ( 2010 ).

Rawatan

Disleksia hanya dapat dikesan apabila beberapa ujian dilakukan ke atas pesakit di bawah pengendalian ahli psikologi atau guru khas disleksia. Masalah ini boleh dirawat tetapi tidak boleh diubati. Penghidap disleksia lazimnya akan diberi rawatan secara terapi untuk meningkatkan kemahiran linguistik, berfikir, dan sosial.

1. Langkah-langkah pemulihan :
   • Bantu anak menguasai maklumat secara beransur ansur
   • Pengulangan semasa mengajar (konsep ajar berlebihan)
   • Gunakan video atau kaset untuk belajar
2. Program pemulihan khusus :
   • Ada sekolah yang mempunyai program pemulihan khusus untuk Disleksia